هیچوقت شما پیش نمایش ها و نقد و بررسی های بازی های شوتر اول شخص جنگ جهانی دوم را بدون در نظر گرفتن این که چه تعداد بازی در این ژانر تولید شده است نمی خوانید. به دلایل بسیار زیادی این ژانر یکی از شلوغ ترین ژانرهای بازی های رایانه ای است. اما تعداد زیاد این بازی ها دلیل نبودن بازی خوب در این ژانر نیست. Medal of Honor: Airborne یکی از همان بازی های خوب است. این بازی شروعی کاملا آرام دارد و در شروع بازی شما تصور می کنید این پریدن با چتر ها همگی یک حیله است ولی رفته رفته بازی هیجان خودش را کسب می کند و این پریدن با چترها لذت بخش می شود.

نام بازی: Medal of Honor: Airborne

سازنده: Electronic Arts

ناشر: Electronic Arts, EA Games

پلتفرم: PC , PS2 , PS3 ,WII ,XBOX , XBOX 360

ژانر:اکشن اول شخص

چیز زیادی درباره ی داستان Medal of Honor: Airborne نمی توان گفت. جنگ حهانی دوم است، نازی ها به کشتن نیاز دارند و جهان نیاز به نجات دادن دارد. شما عضو نیروی هوایی هستید پس شما از هواپیما ها به پایین می پرید و نقش خود را در جنگ جهانی دوم به نفع متفقین ایفا می کنید. قبل از هر مرحله به صورت مختصر و مفید اتفاقات بازی برای شما شرح داده می شود و لیستی از ماموریت های قابل انجام هم در اختیار شما قرار می گیرد. به جای حضور ناگهانی در میدان جنگ، جنگ برای شما از داخل هواپیما آغاز می شود. همانطور که شما به زمین نزدیک می شوید خود را به سمت دود سبز هدایت می کنید که نشان دهنده منطقه امن برای فرود است. در کل، پریدن با چتر نجات باید یک روش جدیدی از گیم پلی را به وجود بیاورد به طوری که شما آزاد هستید هرجا در نقشه فرود بیاید ولی دیوارهای مخفی بازی اجازه این کار را به شما نمی دهند و اکثر اوقات اگر شما در منطقه امن فرود نیایید می میرید. یک سری مکان های فرود خاص در بازی وجود دارد که قابل کشف شدن هستند و بعضی اوقات شروع از این مناطق فرود یک سری امتیازهای خاص برای شما به همراه دارد ولی چون شما اکثر آن ها را پیدا می کنید، اگر روی زمین باشید استفاده کمی از آن مکان ها می شود.

زمانی که شما بر روی زمین فرود می آیید، در تمام ۶ مرحله بازی دشمنان به تعداد انبوه به سوی شما هجوم می آورند. در کل ۶ مرحله شاید زیاد به حساب نیاید ولی اتمام هر کدام از این مراحل چیزی حدود ۱ ساعت زمان می برد پس حدودا ۸ ساعت برای اتمام بازی زمان نیاز دارید. اهداف مراحل بازی بر روی رادار نمایش داده می شود و شما آزاد هستید با هر ترتیبی که دوست داشتید اهداف بازی را به اتمام برسانید. بین انتخاب مکان مناسب برای شروع بازی و توانایی انتخاب تجهیزات ابتدایی بازی، در نگاه اول آزادی زیادی در اختیار بازیکننده قرار گرفته است ولی اینگونه که به نظر می رسد نیست. شما نمی توانید از مکان های زیادی بازی خود را شروع کنید و شما باید یک سری ماموریت ها را به اتمام برسانید صرفنظر از این که با چه ترتیبی آن را انجام می دهید. ماموریت های بازی از استفاده از اسلحه های غیر هوایی گرفته تا خالی کردن دشمنان از ساختمان ها، نابود کردن تانک ها و انفجار تعداد زیادی مواد منفجره ادامه پیدا می کند. این ماموریت ها به خودی خود منحصر به فرد نیستند ولی به خاطر اینکه مراحل بازی طولانی است و اهداف قابل دستیابی زیادی در بازی وجود دارد، شما اغلب احساس می کنید که در حال انجام شاهکارهای به یاد ماندنی هستید تا انجام یک سری وظایف معمولی و روتین.

سه مرحله ابتدایی بازی از جذابیت خاصی برخوردار نیست. این مراحل به صورت خطی دنبال می شوند و توانایی های شما را به چالش نمی کشند. با شروع مرحله چهارم، بازی انگار تازه شروع شده است زمانی که شما این اختیار را دارید که ماموریت های بازی را انگونه که دوست دارید به پایان برسانید. شما شاید دوست داشته باشید از برج ها بالا بروید و تک تیراندازها را بکشید( مکان آن ها توسط بازتاب نور از لنز دوربین اسلحه آن ها مشخص می شود)، دشمنان را بر روی زمین نابود کنید و راه خود را به ساختمان ها باز کنید همانطور که یک بازیکن دیگر ابتدا وارد ساختمان می شود سپس نیروهای زمینی را نابود می کند و از تک تیرانداز ها تا جایی که می شود مخفی می شود به جای این که ان ها را بکشد. هوش مصنوعی بازی آنچنان خوب نیست ولی حداقل می تواند چالش برانگیز باشد. زمانی که دشمنان در گوشه ای قرار می گیرند فرصت مناسبی است که شما آن ها را نابود کنید ولی این کار خیلی هم آسان نیست. آن ها شروع به تیر اندازی در مسیر حرکت شما بدون نگاه کردن دقیق به شما می کنند و زمانی که شما نارنجکی را به پشت آن ها می اندازید آن ها کمتر متوجه آن می شوند. اگر شما خیلی نزدیک شوید و یا دشمنان نیروی پشتیبانی داشته باشند، آن ها می توانند آسیب جدی به شما وارد کنند تا زمانی که شما به وسیله ی نبرد های تن به تن بتوانید آن ها را شکست دهید.

کنترل بازی هم بر روی PC و هم بر روی XBOX360 بسیار روان است . دکمه دویدن بسیار پرکاربرد است زمانی که شما میخواهید از یک کاور به یک کاور دیگر بروید. زمانی که شما در کاور هستید می توانید از درون کاور تیراندازی کنید به طوری که کمتر آسیب ببینید. زمانی که شما در بازی پیشرفت می کنید می توانید اسلحه های خود را ارتقا دهید، خشاب با تیرهای بیشتر، پرکردن سریعتر و همچنین قابلیت استفاده از دو توانایی همه و همه بسته به پیشرفت شما در اختیار شما قرار می گیرد. شما می توانید دو اسلحه همزمان با خود حمل کنید و همچنین کلت، که اسلحه قوی نیست ولی دارای تیر بی نهایت است. نارنجک ها اغلب دشوار به دست می آیند ولی مهمات برای آن فراوان است همانطور بسته های بازگردانی جان هم از اهمیت خاصی برخوردار است که در سراسر محیط بازی پراکنده شده است. این ها زمانی استفاده می شوند که شما تیر خوردید و در معرض مردن هستید این بسته ها جان شما را به حد مطلوبی می رسانند.

اکثر زمان بازی، شما از بازی کردن لذت می برید ولی Medal of Honor: Airborne مشکلات خاص خود را دارد. زدن تیر به دشمنان و اصابت کردن آن تیر کار سختی است –کار بسیار سختی است اگر شما بخواهید با یک تیر یکی از دشمنان خود را نابود کنید در حالی که از ۳ یا ۴ تیر شما تنها یکی آن هم شاید به دشمنان اصابت کند. بسیاری از اسلحه های اتوماتیک بازی هنگام تیراندازی شما بسیار حرکت می کنند و اصطلاحا لگد می زنند که این اتفاق هدف گیری را برای شما سخت می کند– البته این مشکل برای دشمنان شما وجود ندارد، آن ها به راحتی در طول مراحل بازی صرفنظر از اسلحه مورد استفاده آن ها، به شما تیراندازی می کنند. هم تیمی های شما گاهی اوقات بسیار مفید هستند ولی در اوقات دیگر هیچ نقشی در بازی ایفا نمی کنندو بدتراز این گاهی اوقات جلوی شما می ایستند و اجازه تیراندازی را به شما نمی دهند. معمولا این اتفاقات زمانی رخ می دهد که ما هنگام شروع با چتر نجات به نقطه ای فرود آمدیم که بازی دوست نداشته ما از آنجا شروع کنیم! تمامی این مشکلات روی هم، باعث می شود گاهی اوقات نا امید شویم و یک مرحله از بازی را بارها و بارها تکرار کنیم تا جاییکه مجبور شویم برای عبور از مراحل از تاکتیک های ابتدایی استفاده کنیم.

برخلاف نسخه های قبلی Medal of Honor، این بازی از یک بخش چندنفره روان برخوردار است. تا ۱۲ نفر می توانند با هم به صورت آنلاین بازی کنند و بازی حدود ۶ نقشه را در اختیار شما قرار می دهد و چندین حالت، که می توانید آن ها را امتحان کنید. اکشن و مبارزات بازی بسیار سریع و هیجان انگیز اتفاق می افتد. بازی چندنفره کاملا نقش مکان مناسب برای فرود هنگام شروع بازی را به شما نشان می دهد. همانطور که در حال فرود هستید می توانید نیروهای دشمن و نیروهای خودی را مشاهده کنید و اگر به اندازه کافی سریع باشید می توانید در نقاطی فرود آیید که می تواند یک سری امتیازات را برای شما به ارمغان آورد– فرود بر روی سقف یک ساختمان و استفاده از اسلحه دوربین دار.

Medal of Honor: Airborne بازی چشم نوازی نیست ولی بسیار روان اجرا می شود و جلوه های بصری بازی مشکلی را برای شما به وجود نمی آورند. بهترین جزییات را در نسخه PC به لطف بافت های کیفیت بالا شاهد هستیم. به جز یک سری ساختمان های بلند و زیبا سایر اجزای محیط شبیه به هم هستند. نه تنها محیط بازی شبیه هم هستند بلکه شبیه محیط سایر بازی های جنگ جهانی دوم هستند. چند نوع سرباز در بازی وجود دارد و آن ها هم از جزییات زیادی برخوردار نیستند ولی به راحتی از هم قابل تشخیص هستند. خیلی سخت است از دور دوست و دشمن خود را تشخیص دهید و همینطور به لطف پرش های زیاد اسلحه تیراندازی هم سخت است. انیمیشن های زیادی هم برای دشمنان ایجاد نشده است. اسلحه ها به زیبایی طراحی شده اند و صدای آن ها هم بسیار زیبا است. مواد منفجره هم بسیار زیبا طراحی شده اند. سایر عناصر بازی هم خوب هستند. موسیقی بازی هم مانند نسخه های قبل این سری بازی زیبا است.

Medal of Honor: Airborne برای کسانی ساخته شده است که به اندازه کافی صبور باشند تا از بازی لذت ببرند. نیمه اول بازی گیم پلی و محیطی شبیه سایر بازی های جنگ جهانی دوم و تجربه ای مشابه را برای شما به ارمغان آورده است و نیمه دوم بازی هر مرحله که پیش می روید جذابیت بازی بیشتر و بیشتر شده تا این که به دو مرحله آخر بازی می رسیم که این دو مرحله بسیار زیبا و هیجان انگیز هستند. بخش چندنفره بازی هم چیز خیلی خاصی را برای شما فراهم نکرده است ولی بسیار روان و خوب است و اگر از بخش تک نفره بازی خسته شده اید، می تواند شما را سرگرم کند. اگر از این ژانر خسته شده اید بازی Medal of Honor: Airborne نظر شما را عوض نمی کند ولی اگر از علاقه مندان جنگ جهانی دوم هستید این بازی بسیار سرگرم کننده است و به همه ی علاقه مندان این ژانر پیشنهاد می شود.